Naucz swojego psa aportować! Aport część II

Dodano: 2015-07-17

Witajcie!
Kończymy popołudniową kawkę  i bierzemy się do roboty!

Aby wykonać dalsze ćwiczenia pies musi znać komendę „siad” i „zostań”. Pies powinien także znać komendę „trzymaj, aport”.

Pies potrafi już trzymać podany mu przedmiot nawet dłuższy czas, ćwiczyliśmy to już przy okazji poprzedniego odcinka wideobloga.

Dla przypomnienia - w początkowym etapie pies zostaje nagrodzony w momencie trzymania przedmiotu. Gdy trzyma przedmiot robimy klik klikerem lub nagradzamy kluczowym słowem np. "okej", nagradzamy moment trzymania przedmiotu przez psa. Robimy klikerem lub słowem "zdjęcie" oczekiwanego przez nas zachowania.



Zaczynamy !

III TRZYMANIE APORTU PRZEZ PSA GDY PRZEWODNIK ODCHODZI:

Podajemy psu aport, odchodzimy 2-3 kroki. Możemy w pierwszym etapie nauki odejść tyłem, aby móc obserwować zachowanie psa. Klikamy klikerem lub nagradzamy psa słowem klucz np.„okej” w momencie gdy pies siedzi z aportem. Nie zwracamy uwagi na to że pies wypluwa przedmiot po usłyszeniu kliknięcia lub po słowie nagradzającym. Jak już pamiętacie ważne jest aby zrobić zdjęcie zachowania które chcemy nagrodzić. A chcemy nagrodzić to że psiak spokojnie siedzi i trzyma przedmiot bez względu na to co się z przewodnikiem dzieje (nie ćwiczymy odbierania aportu więc to zachowanie teraz nie jest nam potrzebne).
Pies wykonuje komendę „trzymaj” tak długo, aż nie otrzyma czytelnego sygnału o zakończeniu zadania. W dalszych etapach stopniowo zwiększamy odległość. Gdy pies wypluje aport w trakcie ćwiczenia - ignorujemy to zachowanie lub stanowczo mówimy "nie" – czyli stosujemy bodziec wygaszający. Kolejnym etapem jest nagradzanie psa za to, że trzyma przedmiot tak długo aż odejdziemy i wrócimy do niego. Nie skupiamy się jeszcze na odbiorze. Robimy „zdjęcie” zachowania w momencie podejścia i trzymania przez psa przedmiotu.

Ostatni etap to pies zostaje nagrodzony za trzymanie aportu do czasu aż go odbierzemy. Jeśli pomyli się i wypluje aport wcześniej – to nic! Po przez selekcję zachowań, odpowiednią sygnalizację tłumaczymy pieskowi, że nie o to nam chodziło. Ignorujemy jego zachowanie - nie nagradzamy go lub stosujemy inny bodziec wygaszający. Siłę bodźca wygaszającego (możemy wybrać ignorowanie i zakończenie ćwiczenia, słowo „nie”, albo np. podniesiony nieprzyjemny głos) powinniśmy dobrać indywidualnie do psa. Natomiast jeśli pies jest zmotywowany, to brak nagrody jest dla niego wystarczającą karą i motywacją do zmiany zachowania na zachowanie pożądane przez nas. Ale uwaga jeśli to co oferujemy psu jest zbyt pobudzające dla niego, to jego mózg może wyłączyć się i proces nauki może się znacznie wydłużyć. Pies powinien być zmotywowany, ale spokojny. Jego silne pobudzenie nie sprzyja myśleniu!

Chcecie zobaczyć to na filmie? Proszę bardzo!

Na filmie ćwiczą Gosia i pies Figaro. Przewodniczka odchodzi od psa na kilka kroków. Odchodzi tyłem aby obserwować czy pies np. nie wypluwa aportu. Gdy Gosia wraca do psa, zatrzymuje się przed nim i nagradza go za trzymanie rolki. Słowo nagradzające występuje w momencie gdy pies trzyma aport przed przewodnikiem. Przewodniczka słowem nagradzającym zrobiła „zdjęcie” tego zachowania.

Na filmie przewodniczka Dorota i 8-miesięczny Gandalf. Przewodniczka swobodnie odchodzi od psa i wraca do niego. Odbiera aport i nagradza go. Pies musi trzymać aport tak długo aż Dorota go odbierze. Gandalf wie, że jeśli wypuści przedmiot to nie ma szans na nagrodę. Dorota po przez selekcję zachowań wytłumaczyła małemu wyżełkowi o co jej chodzi. Gandalf woli nie ryzykować straty nagrody!

Podoba się Wam? Bierzcie się do roboty! Zaraz zaczniemy kolejne etapy!

Już niedługo dalsze etapy aportu:

- podejmowania aportu z ziemi
- donoszenie podniesionego aportu z ziemi